სომხეთ - აზერბაიჯანის კონფლიქტის განახლება

სომხეთი - ქვეყანა, რომელსაც ზღვაზე გასასვლელი არ გააჩნია. კავკასიის რეგიონში ის ყველაზე მეტად იზოლირებული სახელმწიფოა, რომელმაც სულ ახლახანს გადაიტანა ბრძოლები აზერბაიჯანთან მთიანი ყარაბაღის სადავო ტერიტორიის გამო. ეს ადგილი თავის მხრივ აზერბაიჯანიის ტერიტორიაზეა, თუმცა თითქმის მთლიანად ეთნიკური სომხებითაა დასახლებული. საბჭოთა პერიოდში ეს პრობლემას არ წარმოადგენდა, მაგრამ კომუნისტური რეჟმის დაშლის შემდეგ მთიანი ყარაბაღის საკითხი სომხეთ-აზერბაიჯანს შორის მთავარ სადავო თემად გადაიქცა.

ყარაბაღის კონფლიქტი სხვადასხვა ფორმით უკვე სამ ათწლეულზე მეტია მიმდინარეობს. რაოდენ სამწუხაროც არ უნდა იყოს სომხეთვისთვის, აზერბაიჯანს აქვს წვდომა ნავთობის მნიშვნელოვან მარაგებზე, რაც გამოიყენა კიდეც სამხედრო და ეკონოიკური ძალაუფლების გასაძლიერებლად. ამავდროულად არსებობდა მოლოდინები, რომ სომხეთს რუსეთის მხარდაჭერა ექნებოდა თუმცა მოლოდინი არ გამართლდა.

მიუხედავად იმისა, რომ პუტინმა ლიდერებს შორის ბოლოდროინდელი შეხვედრა დააფიქსირა და კიდევ ერთი კვირით გადადო, შერიგების სხვა იმედებიც გაჩნდა. მათ შორის მთავარია ევროპის პოლიტიკური კომიტეტი (ECP), რომელიც 2023 წლის 1 ივნისს კიშინიოვში (მოლდოვა) შეიკრიბება. რუსეთის და დასავლეთ სახელმწიფოების საერთო ინტერესის მიუხედავად, შეხვედრის შედეგებთან დაკავშირებით, ისინი ერთად არ იმუშავებენ.

რეალურად ისინი ერთ მხარეს დგანან. ამიტომ მსოფლიო თანამეგობრობას შორის დიდია იმედი, იმის შესახებ რომ დასავლეთმა და რუსეთმა შესაძლოა საერთო ენა მოძებნონ, მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის ირგვლივ, მოლაპარაკებების გზით. ეს აჩენს იმედს, რომ ამ მხრივ შესაძლოა გამოიკვეთოს დადებით შედეგები რუსეთ-უკრაინის ომში ესკალაციამდე. თუმცა მკაფიოდ განსაზღვრული პოლიტიკა, კავკასიის მთელ რეგიონში სტაბილურობით დაინტერესებული პირებისთვის, ჯერჯერობით არ არსებობს.