რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ, საქართველოს საზღვარი 1,5 მლნ-ზე მეტმა რუსეთის მოქალაქემ გადაკვეთა, მათ შორის უმრავლესობა მამაკაცია. დიდ ნაწილს თავშესაფარი არ მოუთხოვია, ამიტომ საქართველოში დარჩენილთა ზუსტი რაოდენობის განსაზღვრა რთულია. მიუხედავად ამისა, მათი არსებობა საქართველოს ყველა დიდ ქალაქში შესამჩნევია, ისევე როგორც მათი გავლენა - საზოგადოებაზე.
შედარებისთვის, რუსი მიგრანტების საშუალო შემოსავალი ორჯერ მაინც აღემატება საშუალო ქართველის შემოსავალს. შედეგად, თბილისში საცხოვრებელი სახლების ფასები 75%-ით გაიზარდა. რის გამოც საქართველოს ბევრი მოქალაქე გადის ქალაქებიდან. ამ და სხვა საკითხებთან ერთად, რუსი მიგრანტების დიდი ნაწილი ღიად აღიარებს, რომ რუსეთიდან მობილიზაციას გამოექცა, თუმცა უკრაინაში რუსეთის ომის წინააღმდეგები არ არიან. ამ ვითარებიდან გამომდინარე, რეგიონული უსაფრთხოება საქართველოსა და მთლიანად კავკასიაში, რისკის ქვეშაა.
მაგალითად, საქართველოში ამჟამად 15000-ზე მეტი რუსული კომპანიაა რეგისტრირებული. მათ შორის ასობით შემთხვევაში, რეგისტრაციის ოფიციალური მისამართი, ათასობით სხვა კომპანიის იურიდიულ მისამართს ემთხვევა. ეს მისამართები კი ხშირად შორეულ სოფლებში ან მიუწვდომელ და დაუსახლებელ ლოკაციებზე მდებარეობს. შექმნილი მდგომარეობის გამო, შესამაბისი მარეგულირებელი და საგამოძიებო ორგანოები, როგორიცაა მაგალითად, იუსტიციის სახლი და ფინანსური პოლიცია, ვერ აკონტროლებენ მსგავს საეჭვო ბიზნესს. რუსული კომპანიები, რომლებიც განზრახ არ არეგისტრირებენ მისამართებს, კიდევ უფრო ართულებენ ასობით ათასი რუსეთის მოქალაქის აღრიცხვას, რომლებიც საქართველოს ტერიტორიაზე რეგისტრაციის გარეშე, არალეგალურად ცხოვრობენ.
საქართველოში რეგისტრირებულ მოქალაქეებთან და ლეგალურად მყოფ სხვა ქვეყნის მოქალაქეებთან შედარებით, რომელთა აღრიცხვაც მარტივად ხელმისაწვდომია, რუსი მიგრანტების უმრავლესობა ხელისუფლებისთვის თითქმის უჩინარია. ამ საკითხს საქართველოს ხელისუფლება არსებითად არ განიხილავს, რაც თავის მხრივ ხელს უწყობს უსაფრთხოებასთან დაკავშირებული რისკების გაზრდას საქართველოსა და მთლიანად კავკასიის რეგიონში.
წყარო: საქსტატი