საქართველომ უნდა გადაჭრას ოლიგარქიული გავლენის საკითხი

ევროკავშირის ელჩმა საქართველოში პაველ ჰერჩინსკიმ ცოტა ხნის წინ ისაუბრა ღონისძიებაზე, სადაც მან მკაფიოდ გაამახვილა ყურადღება ევროკავშირის წევრ ქვეყნებსა და ინსტიტუტებში საქართველოს აღქმის გაუმჯობესების მნიშვნელობაზე. მისი თქმით, საქართველოდან მეტი პოზიტიური და კონსტრუქციული სიახლეა საჭირო ქვეყნის იმიჯის გასაძლიერებლად და ევროკავშირისკენ ნაბიჯების გადადგმისთვის. ერთ-ერთი მთავარი საკითხი, რომელსაც ჰერჩინსკიმ ხაზი გაუსვა, იყო საქართველოს ეროვნული ინტერესებისა და პოლიტიკის ოლიგარქიზაცია.

მან აღნიშნა, „ჩვენ ველით, რომ საქართველო გადაწყვეტს პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე საკუთარი ინტერესების (ოლიგარქების) გადაჭარბებული გავლენის საკითხს“.

თავის გამოსვლაში მან ხაზი გაუსვა თანამშრომლობისა და ურთიერთგაგების პოზიტიური ატმოსფეროს შექმნის მნიშვნელობას ევროკავშირის მიერ საქართველოსთვის განსაზღვრული 12 პრიორიტეტის განხორციელებით. რომელი პუნქტებიც გააუმჯობესებს ერის რეპუტაციას პარტნიორ სახელმწიფოებს შორის. თუმცა, მისი ერთ-ერთი მთავარი საზრუნავი დეოლიგარქიზაციის მნიშვნელობა იყო. კერძოდ, მან ხაზი გაუსვა ვენეციის კომისიის მიერ წამოჭრილ შეშფოთებას.

მისი რეკომენდაციები იყო დეოლიგარქიზაციისკენ მუშაობა სახელმწიფო ინსტიტუტებში ანგარიშვალდებულებისა და გამჭვირვალობის გზით, რაც გავრცელდებოდა როგორც საარჩევნო, ისე პოლიტიკური კამპანიის დაფინანსებაზე, სასამართლო რეფორმაზე და მედიის თავისუფლებაზე. საპასუხოდ, საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი ღარიბაშვილმა მოკლე კომენტარი გააკეთა, რომ შეხვედრა ევროკავშირსა და საქართველოს შორის ურთიერთობების განხილვას ეხებოდა. თუმცა ღარიბაშვილმა დამატებით დეტალებზე აღარ ისაუბრა.

მიუხედავად ამისა, ქართველი და რუსი ოლიგარქების ძალა და გავლენა მთელი ქვეყნის მასშტაბით მკაფიოდ ჩანს. ქართული საზოგადოების არც ერთი ნაწილი არ რჩება ოლიგარქული კორუფციისგან დაუცველი. კორუფციის ეს დონე უსაფრთხოების მხრივ ბევრ შეშფოთებას იწვევს. ამ საზრუნავთა შორის მთავარია მჭიდრო კავშირი ასეთ გავლენასა და მასთან დაკავშირებულ წარუმატებლობებს შორის. საქართველოსადმი მტრულად განწყობილ გარე მხარეებს შეუძლიათ თავიანთი რესურსების ფოკუსირება ცნობილ სამიზნეებზე.

რესურსების ნაკლები ხარჯვა მტრულად განწყობილი უცხოური ძალების, განსაკუთრებით რუსეთის მიერ, ნიშნავს საქართველოს უსაფრთხოების აპარატის პირდაპირი და ირიბი სამიზნე ვარიანტების უფრო დიდ ხელმისაწვდომობას. აღსრულების გამარტივება ექსპონენტურად ართულებს იმ პირებისა და ინსტიტუტების გაგებას, რომლებსაც ევალებათ ეროვნული უსაფრთხოების დაცვა, თავიანთი სამუშაოს შესრულება. შედეგი არის ნაკლებად უსაფრთხო ერი და უფრო გაურკვეველი მომავალი მთელი რეგიონისთვის.