მიმდინარე წლის 8 ივნისს გამართულ ღონისძიებაზე, რომელსაც საგარეო ურთიერთობათა ევროპული საბჭო (ECFR) მასპინძლობდა, ის ქვეყნები დასახლედა, რომლებიც რუსეთს სანქციების გვედრის ავლაში ეხმარებიან. დისკუსიის ნაწილში, კითხვის პასუხად, თუ რომელი ქვეყნები ეხმარებიან რუსეთს, აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის სანქციების კორდინაციის ოფისის ხელმძღვანელმა ჯიმ ობრაიენმა დაასახელა ქვეყნების ჩამონათვალი, რამაც კიდევ უფრო მეტი კითხვა გააჩინა კავკასიის რეგიონში უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით.
კერძოდ, მან გამოყო ხუთი ქვეყანა რომლებიც ხელს უწყობენ რუსეთს სანქციების გვერდის ავლაში. ესენია: სომხეთი, საქართველო, ყაზახეთი, თურქეთი და არაბთა გაერთიანებული საემიროები. ობრაიენის თქმით, სწორედ ეს ქვეყნები ახორციელებენ პროდუქტის იმპორტს ევროპელი მწარმოებლებისგან, მათ შორის ელქტრო ტექნიკისა და ჩიპების ჩათვლით, რომლებიც გამოიყენება თანამედროვე საბრძოლო იარაღის დასამზადებლად, შემდეგ კი ექსპორტით აგზავნიან რუსეთში. ამ ერთგვარი ჩატეხილი ფანჯრის გამო, უკვე 2023 წლის დასაწყისიდან რუსეთი ისეთვე მასშტაბით ახდენს კრიტიკული კომპონენტების იმპორტს, როგორც ეს იყო უკრაინასთან ომამდე.
„ეს არსებითი პრობლემაა, ამიტომ მივდივარ ყაზახეთში, მივდივარ საქართველოში, სომხეთში და სხვა ადგილებში..“-აღნიშნა ობრაიენმა
ობრაიენის კომენტარების საპასუხოდ საქართველოს ფინანსთა სამინისტრომ გაავრცელა საპასუხო განცხადება, სადაც კიდევ ერთხელ დაადასტურა სანქციების დაცვისა და საერთაშორისო პარტნიორებთან მუშაობის ვალდებულება. კერძოდ, ფინანსთა სამინისტრომ განაცხადა, რომ მათ დაფიქსირებული აქვთ 1200-ზე მეტისაბაჟო განჩინება სანქცირებული საქონლის უარყოფის შესახებ და 800-ზე მეტი უარი სიტყვიერ და წერილობით განცხადებაზე.
ფინანსთა სამინისტროს განცხადებით საქართველო სრულად იცავს საერთაშორისო სანქციებს და აქტიურად თანამშრომლობს პარტნიორ ქვეყნებთან მაქსიმალური პრევენციისთვის.
თუმცა სანქცირებული რუსული კომპანიები მუდმივად ოპერირებენ საქართველოში და საქონელს ახალი ნიშნის ქვეშ აწარმოებენ. რუსული კომპანიები სარგებლობენ იმით რომ ეს ქვეყნები არ იმყოფებიან სანქციების ქვეშ. მასპინძელი ქვეყნების კეთილგანწყობის ბოროტად გამოყენებისას რუსი კრიმინალები გვერდს უვლიან იმ შედეგებს რაც მათთვის რეალურად შემაფერხებელი ფაქტორი უნდა ყოფილიყო.
მიუხედავად იმისა რომ არავინ დავობს, ფინანსთა სამინისტროს მიერ გადადგმულ ნაბიჯებსა და სანქციების აღსრულების მცდელობებთან დაკავშირებით, საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების ლანდშაფტის მოკლე მიმოხილვაც კი ცხადჰყოფს რომ ფინანსთა სამინისტროს რეალურად არ შეუძლია სანქციების აღსრულება. ამის მაგალითია ის, რომ უკრაინასთან ომის პირობებში 15000-მდე რუსული კომპანია გაიხსნა, რითიც განსაკუთრებულად ხელს ითბობენ კორუმპირებული იურისტები და მესამი მხარის წარმომადგენლები.
სანქციების გვერდის ავლის თავიდან ასაცილებლად აქტიური ზომების მიღება ერთია, მაგრამ რუსულ რბილ ძალასთან ბრძოლა - მეორე. სამწუხაროდ ფინანსთა სამინისტრო და მისი მხარდამჭერი ინსტიტუციები არასაკმარისად არიან აღჭურვილები რათა თავიდან აიცილონ სანქციების გვერდის ავლის ისეთი მასშტაბები, როგორიც ამჟამად დგას. ამ ხარვეზთან ბრძოლა მოითხოვს პირველ რიგში პრობლემის აღიარებას და ასევე აქტიურ დახმარებას პარტნიორების მხრიდან.
ეროვნული და რეგიონული საფრთხეების იგნორირება ამ საფრთხეებს აქცევს დიდ პრობლემად საქართველოსა და მთლიანად კავკასიისს რეგიონისვის.