თურქეთის მებრძოლმა და გამოკვეთილმა პოპულისტმა ლიდერმა, რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა, არჩევნები კვლავ მოიგო. თურქები გამორჩეულნი არიან საარჩევნო კანონებისა და სტანდარტების დაცვით, თუმცა მცირე შეშფოთებას მაინც ჰქონდა ადგილი არჩევნების სამართლიანობასთან დაკავშირებით. Twitter-ის ანგარიშების დახურვას და მედიის საეჭვო გათიშვას, რაც არ უნდა დასაბუთებული ყოფილიყო, კენჭისყრაზე გავლენის მოხდენა შეეძლო ერდოღანის ოპონენტების სასარგებლოდ, მაგრამ არსებობს უფრო მნიშვნელოვანი საკითხები, რომლებიც არაა დაფუძნებული არჩევნებზე და ერდოღანის ხელახალ არჩევაზე. პირიქით, ისინი რეგიონული უსაფრთხოების გარშემო ტრიალებს.
მისი ოც წლიანი მმართველობის პერიოდში სხვადასხვა სახის რბილი კორუფცია აყვავდა და ეს ნათლად გამოჩნდა ანტალიაში მომხდარი ბოლო მიწისძვრის დროს. სამშენებლო სტანდარტების უგულებელყოფისა და დაკარგულების შესახებ, სახელმწიფო მოხელეების მხრიდან გაკეთებულ კომენტარებზე ბევრი კითხვა ისმის. იმ ჯგუფების რაოდენობა და ძალა, რომლებიც ერდოღანის აბსოლუტურ მმართველობას ეწინააღმდეგებოდნენ, წლების განმავლობაში თანდათან გაიზარდა, უფრო მეტად კი თურქეთის ეკონომიკური სტაბილურობის გამო.
ერდოღანმა ეკონომიკური მნიშვნელობის თანამდებობებზე, სავარაუდოდ, არაკვალიფიციური ნათესავები და ახლობლები დანიშნა. შედეგად, ლირა სტაბილურად იკლებს რეგიონულ და გლობალურ ვალუტებთან მიმართებაში. ლირის ღირებულება იმდენად გაუარესდა, რომ ინტერნეტში ხუმრობები და მიმები იტვირთება იმის შესახებ, თუ ვის დანიშნავს ერდოღანი შემდეგ და რა შედეგები მოჰყვება ეროვნულ ვალუტას.
თუმცა, ერდოღანმა რეგიონში უსაფრთხოება შეინარჩუნა. მიუხედავად ნატოს ქვეყნებთან ურთიერთობის დროდადრო შეფერხებისა, თურქეთი ყველას თუ არა უმეტესად მაინც მხარს უჭერს ნატოს უსაფრთხოების გარანტიებს. აღსანიშნავია თურქული (Bayraktar) უპილოტო თვითმფრინავების გავრცელება უკრაინაში, რითიც საკუთარი ძალა არაერთხელ აჩვენა. მაგრამ თურქეთის ეკონომიკური სტაბილურობის შესახებ არსებული შეშფოთება არ შეიძლება გადაჭარბებულად ჩაითვალოს კავკასიის ფართო რეგიონთან შედარებით.
ჯერჯერობით, გასარკვევია, როგორ წარიმართება არჩევნები ადგილობრივ და რეგიონულ დონეზე და საჭიროებს თუ არა ეს ახალი მოვლენები საფრთხის დონის გადახედვას.